In de stilte van mijn afgesloten kamer staar ik naar mijn computerscherm. In mijn hand heb ik mijn telefoon stevig vast geklemd, waar mijn moeder aan de andere kant van de lijn mijn zenuwen in de stilte kan horen. Mijn hart zit in mijn keel, mijn ademhaling voelt zwaar, mijn handen zweten en mijn wijsvinger ligt nog altijd trillend op de muisknop.

'En?'

Vraagt mijn moeder. Ik heb even de tijd nodig om mijn tranen weg te slikken voor ik reageer.

'Mam? Ik ga naar Australië!!’

1 november 2019 waagde ik de stap om mezelf in het diepe te gooien. Toen nam ik het besluit om naar de andere kant van de wereld te reizen. 13 februari 2020 vertrek ik naar Australië. Ik zeg tegen iedereen dat het 5 maanden zijn, maar stiekem zijn het maar 4 maanden en 3 weken. Dus geen zorgen ;) Ik had wel het idee, dat op het moment dat ik mijn vliegticket had geboekt alles fout ging! Australië werd ineens een land met de grootste natuur rampen.

Bosbranden, overstromingen en er werden zelfs aardverschuivingen voorspelt. Een onzekere periode voor het land en voor mij best een spannend besluit om deze reis door te laten gaan. Toch ga ik de stap wagen, want ja… je kan beter spijt hebben van iets wat je hebt gedaan dan van iets wat je niet hebt gedaan. En ik beloof jullie: ik zal ongedeerd terug komen!

Ik ga er natuurlijk niet onvoorbereid heen. De mensen die mij goed kennen weten dat ik best roekeloos ben, maar dit wilde ik toch graag een beetje uitstippen. Daarom ga ik eerst twee weken naar een taalschool in Brisbane om wat zekerder te worden van mijn Engels. Ik ga daar naar een gastgezin om mezelf te verdiepen in het cultuur en zodat ik de eerste twee weken even rustig kan wenen. Daarna vlieg ik naar Sydney en heb ik 4 dagen een backpackers programma, zodat ik op weg word geholpen met de geen-planning-is-de-beste-planning-lifestyle. Aan die lifestyle ga ik mezelf een maand lang wagen. Nog geen idee wat ik ga doen in die maand!

Na een maandje geen-planning-is-de-beste-planning moet ik weer terug zijn in Sydney, want daar ga ik studeren aan de grootste bartenderschool ter wereld! Het is een maand lang de gaafste cocktails leren maken, de mooiste creaties leren bedenken en alles leren van de geschiedenis van alcohol! Daarna heb ik nog twee maanden de tijd om rond te reizen en te werken. Wat ik dan ga doen weet ik nog niet en laat ik lekker op mijn pad komen. Dit is allemaal super gaaf natuurlijk, maar het doel van deze reis ligt voornamelijk in het ontdekken van mezelf. Nederland is zo’n veilige en vertrouwde omgeving. Er is altijd wel iemand die me kan helpen als ik er niet uit kom. Maar wat kan ik precies alleen? Hoe ver kan ik komen als ik alleen ben? Daar ga ik achter komen!

Natuurlijk verdwijn ik niet 4 maanden en 3 weken van de aardbodem. Om jullie duidelijk te maken dat ik nog ergens ben zal ik zo af en toe een stukje schrijven. Zoals ik al zei: ik weet niet hoe het allemaal gaat lopen dus ik heb nog geen idee hoe vaak ik zal schrijven, maar dat gaan we allemaal mee maken!

Voor nu nog de laatste voorbereidingen. Nog wat kleine dingetjes kopen, veel werken, want jeetje…wat een geld. Ik heb nog twee drukke weken in Nederland voor de boeg en dan mag mijn grote avontuur beginnen!

Liefs Maxime Stell

(hieronder nog een gedichtje: Wie ben ik?)

Ben ik mooi?

Ben ik geliefd?

Ben ik slim?

Ben ik plezier?

Of ben ik dat allemaal niet?

Want ja, wat doe ik anders hier?

Wil ik leren in wie ik ben?

Of moet ik leren om jou te helpen leren wie jij bent?

Moet ik luisteren naar wat iemand mij te vertellen heeft?

Of moet ik het vertellen zodat een ander het te luisteren heeft?

Ben ik ik, omdat ik ben wie ik ben?

Of ben ik toch een beetje jij, omdat jij mij hebt geleerd mij te zijn?

Of ben ik toch.. wij?

Omdat wij meer zijn dan alleen ik?

Wie ben ik eigenlijk?

Wat ben ik?

Waarvoor wil ik zijn?

En vooral…

Wie wil ik zijn?